Zoals velen moest ook ik op gang komen met wat ik nou wilde met mijn leven. Ik begon in 1988 als freelance kunsthistoricus (tentoonstellingsmaker en auteur), werd communicatiemedewerker, schoolde om naar coach/counselor, toen naar lichaamsgericht (massage)therapeut en werd … transformatief conflictcoach.
Maar toen was het dan ook: bestemming bereikt! J

Wat mij in de richting van conflictcoaching dreef

Tja, ik ben dus nogal een eigenwijze donder. En niet zomaar tevreden. Ik wil dat mijn klanten zich ècht geholpen voelen en daar is vaak heel wat meer voor nodig dan je in een opleiding leert! 

Dat merkte ik toen ik in 2001 bij Human Basics kwam te werken, een reintegratiebureau voor werknemers met meervoudige problematiek. Complexe situaties, waar snel helderheid in moest komen. Ik ontdekte dat ik op zoek moest naar het conflict onder de hulpvraag. Zodra dat was opgelost, smolten tal van problemen als sneeuw voor de zon!

We kwamen er al gauw achter dat de dienstverlening op alle fronten superveilig moest zijn, om bij dat onderliggende conflict te komen. Niet alleen qua condities; ook qua methodiek. Zo kwamen we bij zelfsturing. En een stapsgewijze aanpak. Bij oplossing via de weg van ontspanning. En een holistische, op zingeving gerichte benadering. En zo ontstond in 2007 de Vrijplaats^®, een uitgebalanceerd innovatief begeleidingsconcept bij conflict dat ik samen met Human Basics eigenaar Paul Sträter ontwikkelde. Nadat Paul officieel met pensioen ging en ik voor mezelf begon ben ik de begeleidingsmethode verder blijven aanscherpen met o.a. transformatieve coachingtechnieken, opdat ook de onbewuste triggers blootgelegd konden worden.

Rond 2015 stond de Vrijplaatsmethode als een huis. Ik wilde méér mensen kunnen helpen en begon ook anderen op te leren met de Vrijplaatsmethode te werken. Met name hulpverleners, die inzien hoeveel impact en winst er te behalen valt met goede conflicthulp! Want conflict is een breed onderwerp, het raakt lichaam, geest en ziel. En dus is conflictcoaching een vak apart. Daar mag wel wat meer aandacht voor komen. 

Mijn eigen achtergrond met conflict
Zelf was ik vroeger een enorme conflictmijder. Toen ik in 1983 als Limburgse in Amsterdam kwam studeren sloeg ik dicht bij iedereen die zich maar enigszins grof, ruw, ongeïnteresseerd, of oneerlijk gedroeg. Niet dat ik nou zo verlegen was, maar ik was niks gewend, vanuit de veilige familiekring en dorpse omgeving waarin ik opgroeide.

Ik was dus zo’n meisje dat zich letterlijk rot fruit liet verkopen op de markt. Omdat ik de marktkoopman niet publiekelijk voor schut wilde zetten door er iets van te zeggen.
En bij de huisarts stond ik al weer buiten voordat ik gezegd had waarvoor ik ècht kwam. Omdat hij ‘verzuimde’ daar naar te vragen. Zeker bij iets kwetsbaars had ik de expliciete uitnodiging van de ander nodig om dit te kunnen delen.
Ik liet anderen steevast voorgaan en relaties en vriendschappen ‘overkwamen’ mij. Iemand afwijzen kon ik niet, zelfs als ik de match zelf niet voelde.
Die gewetensvolle opstelling kostte mij enorm veel. Mooie functies gingen aan mijn neus voorbij, werd bestolen en misbruikt en maakte in 1992 een ernstige geweldservaring mee... 

Op het gebied van grensoverschrijdend gedrag ben ik dus bepaald een ervaringsdeskundige.
Ik was volkomen blind voor wat ik nou verkeerd deed en snapte er werkelijk de ballen van. En net als zovelen, ging ik pas ècht schakelen na die laatste levensbedreigende ervaring…

Conflicttransformatie
Het is bijzonder hoe één enkel moment – in mijn geval: dat ik een mes op mijn keel kreeg - je leven totaal kan omgooien. Behalve een traumatische ervaring, was dit in mijn geval ook een spirituele ervaring, die mijn leven een grote zwieperd de goede kant op gaf. Het hielp mij – als een soort van Alice in Wonderland - van mijn verstand in mijn gevoel te zakken. Ik kwam op het spirituele pad en schoolde ik me om tot coach/counselor. Jaren later zou de manier waarop ik mijn eigen geweldservaring had weten te doorsnijden, het wezenskenmerk van mijn conflictcoachingmethode worden. Zonder deze ervaring had ik kortom nooit de diepe transformatie doorgemaakt die het leven voor mij in petto had.

Transformatie is iets natuurlijks. Alles verandert sowieso voortdurend, dat is een natuurwet. Dus vrees niet: ga je goed met een lastige situatie om, dan komt daar op den duur vanzelf iets goeds uit. Met transformatieve coaching echter, kun je dit proces enorm versnellen. 

Blijven kijken, voelen en leren 
Ik ben altijd blijven leren, ook nu nog. Heerlijk! Zo volgde ik de afgelopen jaren verdiepende trainingen op het gebied van (tafel)Opstellingen, Hypnose en Appreciative Inquiry. Ook volg ik sinds een jaar of tien trainingen in Spiritual Guidance (van soefi-leraar en Jungiaans psychotherapeut Atum O’kane) en verdiep ik me op dagelijkse basis in Pranic Healing en Arhatic Yoga. Ik denk wel eens dat ik meer leerde over herstel en gezondheid door meditatiebeoefening en (zelf)reflectie, dan door cognitieve studie,  Stromingen die mij daarbij al zo'n 30 jaar inspireren zijn de Shambhala Visie op de verlichte samenleving (overgeleverd via het Boeddhisme), het Soefisme en het Taoisme. Niet-religieuze spirituele tradities dus. 

Een positieve kijk dus op conflict 
Hoewel ik de eerste ben om te onderkennen dat een ernstig conflict supervervelend is, zie ik vooral de kansen die het biedt. Het is een uitnodiging tot groei. Tuurlijk komt het nooit gelegen,  maar het komt altijd precies op het juiste moment in iemands leven. De Vrijplaatsmethode laat je zien dat jouw conflict een bron van waardevolle informatie is, dat je kunt gebruiken om je leven beter, interessanter en gemakkelijker te maken! De methode helpt je het conflict te decoderen en het te gebruiken voor je eigen ontwikkeling. 

Strategisch voordeel
Goed met conflict omgaan maakt van elk gewoon mens een levenskunstenaar.’ Dat is wat ik ontdekte. Conflictvaardigheid geeft je een gigantisch strategisch voordeel in het leven. Ik vind het fantastisch om dat proces te faciliteren en mijn kennis en wijsheid op deze manier door te geven. Dat maakt mij oprecht gelukkig en ik hoop het nog lang te kunnen doen. 

Heel hartelijk dank voor je belangstelling voor mijn verhaal! 

Met warme groet, 

aleXandra van smoorenburg

In mijn lange carrière als directielid van het Ignatius Ziekenhuis - nu Amphia geheten - in Breda (15j), het organisatieadviesbureau Domesta (10j) en mijn eigen bedrijf Human Basics (10j), heb ik enorm veel ervaring opgedaan met de boven- en onderkant van het werkveld en de maatschappij. Qua opleidingen heb ik de Hogere Hotelschool gedaan en later tijdens werk Gezondheidsmanagement en Systeemkunde. Daarnaast ook trainingen op het gebied van communicatie, psychologie en spiritualiteit. Ook in mijn persoonlijk leven heb ik niet te klagen over levenservaring. Ik ben vader van 4 kinderen, opa, 25 jaar getrouwd geweest en nu alweer meer dan 25 jaar gelukkig samenwonend in Amsterdam (al blijf ik Brabander in hart en nieren).  

Als pionier op het weinig ontwikkelde gebied van psychosociale arbeidsbelasting heb ik - samen met Alexandra - schitterende resultaten behaald bij kwetsbare doelgroepen: werknemers die tussen de wal en het schip dreigden te geraken als gevolg van problemen op meerdere levensterreinen. Ik heb daarbij altijd een uiterst eenvoudige en helende gedragslijn uitgedragen: ontspan en wees vriendelijk en verantwoordelijk naar jezelf toe, daar bouw je een goed leven mee op.

Momenteel voel ik me een ‘vrije werker’: ik werk omdat ik daar veel plezier, zingeving en bevrediging uit haal. Ik vind het prettig om mensen te helpen met de door mij opgebouwde kennis en ervaring op het gebied van omgaan met werkdruk, werkstress en (loopbaan)crises. Ik werk op een lichte, ontspannen en neutrale manier, met mijn eigen beproefde werkvormen aan gezond zelfmanagement, met respect voor natuurlijke principes.

Mijn hart ligt bij leiderschapscoaching. Liefst sta ik naast mensen die voor grote werk-en levensovergangen staan. Gezien mijn leeftijd begeleid ik de laatste jaren 60+-ers. 
 

linkedinprofiel