Blog van 'n conflictbevrijder

'Wat vind jij nou van die oorlog in Gaza Alexandra? Als conflictcoach.'

Die vraag kreeg ik al heel wat keer sinds 7 oktober 2023.

Ja, jezus, hallo, ruk natuurlijk!
Stoppen met die idiotie. 

Maar gister kreeg ik andere vraag, die mij meer inspireerde:

'Denk jij dat duurzame vrede mogelijk is?'

Nou, daar hoefde ik niet zo lang over na te denken: 'Ja, tuurlijk!!!'

En floepte er daarna gelijk uit:

'Je hoeft alleen maar:

1) je hart te (leren) openen

2) je grenzen te (leren) stellen en

3) te (blijven) communiceren.

Dan komt alles goed.'

Laat ik dat hier s even toelichten.

 ad 1) Je hart openen. Inderdaad ja. Onzin al die nadruk op materie en belangen. Men doet alsof oorlog daarover gaat, maar dit is slechts 'het afweermechanisme' dat in werking treedt als er geen verbinding meer is tussen partijen. Dan ga je steggelen over materie. Denk dan ook maar niet dat je met belangenafwegingen en onderhandelingen de angel uit een conflict haalt en dit blijvend oplost! Oorlog is emotie. Zolang andermans pijn niet erkend wordt ga je nooit iets oplossen.

ad 2) Grenzen stellen. Ook ontzettend belangrijk! Want zonder grenzen veroorzaakt het hart (liefde, compassie en empathie) chaos en verwarring. Dus denk vooral niet dat je goed bezig bent als je ze - uit zogenaamde onvoorwaardelijke liefde - niet stelt! Zo lang je met elkaar leeft zul je grenzen nodig hebben om het samen leven aangenaam te houden.

ad 3) Blijven communiceren. Zodra je stopt met communiceren over wat belangrijk voor je is en wat je graag wil. raak je elkaar kwijt. Blijf met elkaar praten! Delen wat je voelt en wil. Blijkt op een gegeven moment dat 'partijen' niet (meer) stroken met elkaar, dan kun je ook in vrede afscheid nemen van elkaar. En dat besluit mag best eenzijdig genomen worden, dat is ieders geboorterecht. Mensen veranderen. Dat iemand vroeger iets belangrijk vond en graag wilde, wil niet zeggen dat dit nog zo is. Goed samenwerken of samenleven kun je niet afdwingen. Dat werkt gewoon niet. Belangrijker dan doormodderen is open en eerlijk blijven communiceren, uit respect en dank voor wat ooit was. En de ontvlechting regelen met een open hart, want zaken/belangen moeten tuurlijk wel verdeeld. Dus elkaar iets gunnen. Uit respect voor wat was. Dat helpt zo bij het loslaten.

De vraag die ieder zichzelf moet stellen is: Waar ga ik nat?

Met 1, 2, of 3?

En ga dan daaraan werken.

Want:

De politiek (onderhandeling) lost niks op. Niente.

Je spaarrekening (afkopen) ook niet.

En geweld (rechtenkwesties) al helemaal niet.

Laat je door de voorvechters daarvan niet voor de gek houden; zij leven van oorlog.

Je moet zelf aan de bak.

Is dat moeilijk?

Ja! Soms echt wel. 

Maar 'the work has to be done'.

Vrede begint bij jou.

Wees vrede.

aleXandra

NB Het wetenschappelijk team in het filmpje heeft wat langer tijd nodig voor het trekken van conclusies. Eindconclusie na 3 jaar: het is complex. Dat illustreert maar weer: met je hoofd kom je er nooit uit. En laat dat nou net het belangrijkste tool van de wetenschapper zijn waarmee deze grip op de werkelijkheid tracht te krijgen. Jammer. En psst... laat je nooit door een wetenschapper begeleiden, dan loop je over 3 jaar nog met je ziel onder je arm. 

Moeite met nee zeggen?
Download het gratis E-book 'Nee zeggen voor Empaths' en ontvang mijn blogs in je mail